[vc_row full_width=”” parallax=”” parallax_image=””][vc_column width=”1/1″][vc_single_image image=”880″ alignment=”center” border_color=”grey” img_link_large=”” img_link_target=”_self” img_size=”large”][/vc_column][/vc_row][vc_row full_width=”” parallax=”” parallax_image=””][vc_column width=”1/1″][vc_text_separator title=”Święta w Nowym Testamencie” title_align=”separator_align_center” align=”align_center” color=”sandy_brown” border_width=”2″][vc_column_text]Maria Magdalena jest dwunastokrotnie wspominana w Nowym Testamencie, przez wszystkich czterech ewangelistów. U świętego Łukasza pojawia się już na początku działalności duszpasterskiej Jezusa, jeszcze w Galilei (Łk 8,1-3) jako jedna z towarzyszek jego podróży obok Joanny i Zuzanny. W relacjach trzech pozostałych ewangelistów – św. Marka, św. Mateusza i św. Jana – pojawia się dopiero w Judei, w momencie ukrzyżowania Jezusa (Mk 15,40; Mt 27,56; J 19,25). Wszyscy czterej zgodnie piszą o niej jako tej, która pierwsza przybyła do grobu Jezusa (Mk 16,1; Mt 28,1; Łk 24,10; J 20,1-3). W Ewangelii Jana (J 20,1) została jedynie ona wymieniona z imienia spośród osób, które wczesnym rankiem udały się do grobu i zobaczywszy pusty grób, zawiadomiły Szymona Piotra. Nie była jednak jedyną, która udała się do grobu wczesnym rankiem, ponieważ jej relacja przekazana Piotrowi wskazuje, że były z nią również inne niewiasty (zob. J 20,2: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”; liczba mnoga sugeruje, że nie była sama u grobu). Gdy uczniowie przybyli na miejsce pochówku, ona pozostała na zewnątrz. Tam spotkała Jezusa, początkowo myląc go z ogrodnikiem. Ewangelista Jan oraz Ewangelista Marek to właśnie jej przypisali rolę pierwszej osoby, której ukazał się zmartwychwstały Jezus (Mk 16,9; J 19,25) i której nakazał cieszyć się z cudu i dodać odwagi uczniom (Mk 16,10). Była również pierwszą, która miała głosić zapowiedź zbawienia (J 20,18).[/vc_column_text][vc_row_inner][vc_column_inner el_class=”” width=”1/1″][vc_text_separator title=”Święta w ikonografii” title_align=”separator_align_center” align=”align_center” color=”sandy_brown” border_width=”2″][/vc_column_inner][/vc_row_inner][vc_row_inner][vc_column_inner el_class=”” width=”1/1″][vc_column_text]
Maria Magdalena była inspiracja dla wielu malarzy średniowiecznych i późniejszych. W średniowieczu przedstawiono ją jak wygłasza kazania do Apostołów i pierwszych chrześcijan lub z flakonikiem olejku. Najczęściej była jednak przedstawiana w scenach z życia Jezusa – u stóp krzyża w czasie jego śmierci i przy grobie w momencie objawienia.
Jednym z najbardziej znanych artystów był renesansowy malarz Fra Angelico, który namalował obraz pt. „Noli me tangere” (Nie dotykaj mnie) w 1441 r., na którym Jezus stoi w ogrodzie otoczonym murem z motyką na ramieniu. U jego stóp klęczy, ubrana w różową szatę Maria Magdalena i wyciąga do niego ramiona. Podobna scena znajduje się u Jana Brueghla zwanego Aksamitnym z 1610 r., , Martina Schongauera, Correggia, Raggiego, Tycjana, Corota i Cézanne’a oraz u wielu innych malarzy.
Inną tematyką często pojawiającą się u artystów jest scena Marii Magdaleny w czasie ukrzyżowania Jezusa. Przedstawiana była jako kobieta pogrążona w rozpaczy o wyrazistej mimice twarzy pełnej bólu i smutku. do najbardziej rozpoznawalnych dzieł należy obraz Botticellego pt. Święta Maria Magdalena u krzyża z roku 1500. Widzimy na nim zrozpaczoną Marie obejmującą krzyż na którym wisi Jezus. Po prawej stronie wisi lis, który u gnostyków oznaczał symbol oszustwa w pobożnym przebraniu. Innym znanym dziełem jest Św. Maria Magdalena pędzla Piero della Francesca oraz scena z ołtarza namalowanego przez Grünewalda, czy też z ołtarza wykonanego przez Masaccia.
Do kolejnej grupy obrazów z Marią Magdaleną należą obrazy związane z jej wizerunkiem – kobiety pokutującej. Do najbardziej znanych należy dzieło pt. Magdalena pokutująca Georges’a de La Tour. Podobne obrazy malowali Caravaggio, Tycjan, Trevisani i Conco oraz Juan Tinoco
Marię Magdalenę przedstawiano także w formie portretu. Najczęściej malowana była w bogatych strojach, o nieprzeciętnej urodzie. Przeważnie artyści widzieli ją bez okrycia głowy z długimi włosami, trzymającą w dłoni swój atrybut – pojemnik z wonnościami. Do tej grupy obrazów zaliczyć można Marie Magdalenę pędzla Caravaggia. W chrześcijańskiej tradycji ikonograficznej obok Adama i Ewy Maria Magdalena była często przedstawiana w akcie jako urocza kobieta, o długich rozpuszczonych włosach. Przykładem jest rzeźba Gregora Erharta.
W innych interpretacjach Biblii Maria Magdalena występowała stosunkowo rzadko. Przeważnie były to obrazy, gdzie postać Magdaleny łączyła się z legendami na jej temat.
Maria Magdalena była bohaterką fresków Giotta z kościoła w Asyżu oraz dzieła Lorenzo di Credi, Tilmana Riemenschneidera oraz Andrea Sacchi. Giovanni Lanfranco (znany jako Giovanni di Stefano), namalował obraz Maria Magdalena unoszona przez anioły stanowiący aluzję do brzemiennej Magdaleny. Rembrandt namalował obraz Marii przy grobie Jezusa, gdzie zrozpaczona nie poznaje Pana.
[/vc_column_text][/vc_column_inner][/vc_row_inner][vc_row_inner][vc_column_inner el_class=”” width=”1/1″][vc_text_separator title=”Galeria zdjęć” title_align=”separator_align_center” align=”align_center” color=”sandy_brown” border_width=”2″][/vc_column_inner][/vc_row_inner][vc_row_inner][vc_column_inner el_class=”” width=”1/1″][vc_images_carousel images=”881,882,883,884,885,886,887,888,889″ onclick=”link_image” custom_links_target=”_self” mode=”horizontal” speed=”5000″ slides_per_view=”1″ autoplay=”yes” hide_pagination_control=”” hide_prev_next_buttons=”” partial_view=”” wrap=”” img_size=”large”][/vc_column_inner][/vc_row_inner][/vc_column][/vc_row]
